ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ:"Ότι μας ενώνει είναι ακόμα εδώ και περιμένει"

Μας ενώνει η μνήμη,  οι μεγάλες αφηγήσεις κι οι ήρωες.  

Οι μυθικοί και οι πραγματικοί. Ο Ηρακλής, ο Οδυσσέας, ο Διγενής Ακρίτας, ο Άη-Γιώργης ο Τροπαιοφόρος,ο Καραϊσκάκης, ο Βελουχιώτης, ο Μπελογιάννης, ο Παναγούλης ...ατέλειωτο είναι το μαρτυρολόγιο...

Μας ενώνουν οι ύμνοι και τα τραγούδια και το πάθος για την ελευθερία.

Έρως ανίκατε μάχαν

Ω γλυκύ μου έαρ

Τη υπερμάχω

Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι και Κάποια μάνα αναστενάζει

Της  δικαιοσύνης  ήλιε  νοητέ και Της  αγάπης αίματα

Κράτησα τη ζωή μου κι  Επουράνιοι ποταμοί

Το ίδιο τραγούδι επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια λαλούμενο στην ίδια πάντα γλώσσα.

Σε πείσμα των κάθε λογής κατακτητών μας. Ρωμαίων, Οθωμανών, Βαυαρών, Αγγλογάλλων, Γερμανών, Άγγλων, Αμερικάνων και πάλι Γερμανών.

Μας ενώνουν ο χορός, οι γιορτές, το αναστάσιμο φιλί της αγάπης.

Μας ενώνει ο  Λόγος. Ο ιερατικός, ο τραγικός, ο κατ’ εικόνα και ομοίωση τού εν δυνάμει ένθεου ανθρώπου, που ανεβαίνει το «σκληροτράχηλο βουνό της ύπαρξής του», αναζητώντας την τελείωση  του και την παγκόσμια δικαιοσύνη.

Μας ενώνουν οι λέξεις. Αγάπη, έρωτας, ελευθερία, πατρίδα,  φιλοξενία, φιλότιμο, πολιτισμός. Οι έννοιες  που εγγράφουν τους  άγραφους νόμους στη συλλογική συνείδηση  μιας κοινωνίας που  υπήρξε μέχρι πριν λίγα χρόνια προτού την γονατίσει η λαίλαπα του καταναλωτισμού και της υποκουλτούρας.

Εμείς, εκείνη την κοινωνία θέλουμε ν’ αναστήσουμε επιμένοντας  να πιστεύουμε στις δυνατότητες του ελληνικού λαού .  

Μας ενώνει ο καημός της ρωμιοσύνης για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη. 

Μας ενώνει το όραμα για την παγκόσμια ειρήνη.

Στην πορεία μας προς το μέλλον βαδίζουμε επάνω στον ματωμένο δρόμο της ιστορίας της πατρίδας και πλάι στα κόκκινα πέλματα Εκείνων που σταυρώθηκαν στον Γολγοθά της Λευτεριάς.

Μας ενώνει ο σεβασμός κι ο θαυμασμός  για όλους όσους θυσιάστηκαν αλλά και για όσους απόμειναν «όρθιοι και μόνοι μες τη φοβερή ερημία του πλήθους», να υπενθυμίζουν στην Οικουμένη ότι «αυτά τα δέντρα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό»

Μας ενώνει ο Μίκης Θεοδωράκης.

Μας ενώνει η αφήγηση. Οι ιστορίες της γιαγιάς και του παππού. Οι διηγήσεις  του πατέρα, οι περιγραφές της  μητέρας οι πάντα φορτισμένες από συγκίνηση και μαγευτική παραμυθία.

Μας ενώνουν οι μυρωδιές κι οι γεύσεις. Το κυριακάτικο τραπέζι, ο απογευματινός καφές, το πασχαλινό τσουρέκι, η βασιλόπιτα, η ζάχαρη άχνη…

Μας ενώνουν τα δέντρα, τα νερά κι η απέραντη θάλασσα. Τα δέντρα μας κρύβουν στη μνήμη τους τ’ αποτυπώματα εκείνων που ξαπόστασαν στον κορμό τους, εκείνων που  γεύτηκαν  τους καρπούς τους, εκείνων που ορκίστηκαν την αιώνια πίστη κάτω από τη σκιά τους.

Οι ρίζες τους είναι ποτισμένες με τον ιδρώτα, τα δάκρυα και το αίμα των ελεύθερων μαχητών της Κλεφτουριάς και του ΕΛΑΣ.

Ό,τι μας ενώνει σήμερα διώκεται από τις σκοτεινές δυνάμεις της διεθνούς ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού.  

Εμείς οι λιγοστοί, οι λάτρεις της Ελλάδας, ταπεινοί προσκυνητές των θυσιαστηρίων της λευτεριάς, κοινωνούμε με το κρασί της Θείας Μετάληψης της δισχιλιόχρονης μελοποιημένης ποίησης μας, ώστε ανυπότακτοι και ακέραιοι  να  διαφυλάξουμε σαν πολύτιμο  θησαυρό ό,τι μας ενώνει. Ώσπου να φανούν οι Αη-Γιώργηδες της Ρωμιοσύνης  που θα διώξουν τους «δράκους» με το «καμάκι του ήλιου».

Στις παλάμες μας, πλάι στη γραμμή της ζωής, είναι  χαραγμένο το μέλλον. Το δικό μας και  του Άλλου. Επάνω στην παλάμη του Άλλου είναι  χαραγμένο το μέλλον το δικό του και των Άλλου …και ούτω καθεξής έως τα έντεκα εκατομμύρια   των Ελλήνων.   

Σφίξε το χέρι του  Άλλου κι ο Άλλος του διπλανού του. Κι ο διπλανός του διπλανού του.  Μαζί χαράζουν οι άνθρωποι, που τιμούν τη δωρεά της ζωής, το μέλλον.  Δεν υπάρχει άλλος δρόμος  εξόν από το «εμείς».

Η διαίρεση είναι ασχημία και μέγιστη ύβρις προς τη ζωή.

Ό,τι μας ενώνει είναι ακόμα εδώ και μας κοιτάζει με τα πελώρια μάτια της ιστορίας. Και περιμένει…

(Το κείμενο και το βίντεο αντί για δώρο στο καινούριο μπλογκ της Σπίθας Νέου Κόσμου "Καραϊσκάκης, με συντροφικότητα, πολλές ευχές και την ελπίδα της αφύπνισης και έγερσης των Ελλήνων -Α.Β.)

ΠΗΓΗ:http://spithakaraiskakis.blogspot.gr/

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ 80% ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

17.06.2016

Το ποίημα αυτό το έγραψα το 1969, όταν εγώ και η οικογένειά μου βρισκόμασταν εξορία στην Ζάτουνα. Όπως βλέπετε, είχα χάσει κάθε ελπίδα ότι μπορώ να περιμένω κάτι από τους ζωντανούς Έλληνες και γι’ αυτό ζήτησα βοήθεια από τους νεκρούς Ποιητές μας.

Στο τέλος απευθύνομαι στον Άγνωστο Ποιητή και τον παρακαλώ να μας σώσει. Είναι φανερό, ύστερα από τόσα χρόνια αναμονής, ότι το 80% του ελληνικού λαού  δεν θέλει να σωθεί.

Έτσι, ο Άγνωστος Ποιητής μπορεί να περιμένει για πολλά χρόνια ακόμα…

          Στον άγνωστο ποιητή

                                                         (Από την «Αρκαδία VI» Ζάτουνα, 1969)

Ρήγα Φεραίε, σε σέ κράζω.

Από την Αυστραλία στον Καναδά

κι από την Γερμανία στην Τασκένδη

σε φυλακές, σε βουνά και σε νησιά

διασκορπισμένοι οι Έλληνες.

Διονύσιε Σολωμέ, σε σέ κράζω.

Κρατούμενοι και κρατούντες

δέροντες και δερόμενοι

διατάσσοντες και διατασσόμενοι

τρομοκρατούντες και τρομοκρατούμενοι

κατέχοντες και κατεχόμενοι

διηρημένοι οι Έλληνες.

Ανδρέα Κάλβε, σε σέ κράζω.

Λαμπερότατος ο ήλιος απορεί

απορούν τα βουνά και τα έλατα

οι ακρογιαλιές και τ’ αηδόνια

λίκνο ομορφιάς και μέτρου η πατρίς μου

σήμερα τόπος θανάτου.

Κωστή Παλαμά, σε σέ κράζω.

Ποτέ άλλοτε τόσο φως δεν έγινε σκότος

τόση ανδρεία φόβος

τόση αδυναμία η δύναμη

τόσοι ήρωες μαρμάρινες προτομές

πατρίς του Διγενή και του Διάκου η πατρίς μου

σήμερα χώρα υποτελών.

Νίκο Καζαντζάκη, σε σέ κράζω.

Όμως αν λησμονούν οι θνητοί

που μιλούν ακόμα τη γλώσσα του Ανδρούτσου

η μνήμη κατοικεί πίσω από τα σίδερα

και τις σκοπιές.

Η μνήμη κατοικεί μέσα στα λιθάρια,

φωλιάζει μες στα κίτρινα φύλλα

που σκεπάζουν το κορμί σου, Ελλάδα.

Άγγελε Σικελιανέ, σε σέ κράζω.

Η ψυχή της πατρίδας μου είσαι συ

πολύμορφο ποτάμι

τυφλό από το αίμα

κουφό από το βόγκο

ανήμπορο από το μέγα μίσος

και τη μεγάλη αγάπη

που εξ ίσου εξουσιάζουν την ψυχή σου.

Η ψυχή της πατρίδας μου είναι δυο χειροπέδες

σφιγμένες σε δυο ποτάμια

δυο βουνά δεμένα με σκοινιά

στον πάγκο της ταράτσας.

Ο Αργίτικος κάμπος φουσκωμένος από το μαστίγιο

και ο Όλυμπος κρεμασμένος πισθάγκωνα

από το κατάρτι του αεροπλανοφόρου για να ομολογήσει.

Η ψυχή της πατρίδας μου είναι αυτός ο σπόρος

π’ άπλωσε ρίζες πάνω στο βράχο.

Είσαι συ μάνα, γυναίκα, κόρη

που αγναντεύεις τη θάλασσα και τα βουνά

και κρυφά βάφεις μ’ αίμα

τα κόκκινα αυγά της Αναστάσεως

που εγκυμονούν οι καιροί και οι άντρες.

Άμποτες νά ‘ρθει στη δύστυχη χώρα μου

Πάσχα Ελλήνων.

Άγνωστε Ποιητή, σε σέ κράζω.

ΠΗΓΗ:http://www.mikistheodorakis.gr/

ΔΗΛΩΣΗ - ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ 6/06/2016

Η δήλωσή μου για Επανάσταση και Καλάζνικωφ δεν έχει σχέση με την Κυβέρνηση αλλά με τους Ευρωπαίους που με την συμπεριφορά τους προσβάλλουν την χώρα μας, με πρόσχημα την οικονομία.

Στο βάθος ζητούν να μας μειώσουν και να μας προσβάλουν για λόγους ιστορικούς. Γιατί τα ιστορικά γεγονότα είναι πρόσφατα και όλοι γνωρίζουν τη συμπεριφορά της κάθε χώρας από το 1940 ως σήμερα.

Αν κατηγορώ για κάτι την Κυβέρνηση, είναι που επιδεικνύει μεγάλη ανοχή και υποχωρητικότητα και ξεχνά την πρόσφατη ιστορία μας με τις αμέτρητες θυσίες μας για την Ελευθερία, την Δικαιοσύνη και την Δημοκρατία.

Δεν αντέχω να βλέπω τον κ. Τσακαλώτο στον ρόλο του ενόχου και του φτωχού συγγενούς, περιτριγυρισμένο από προσβλητικούς Εισαγγελείς με «κοντή» μνήμη. 
Η χώρα μας δεν είναι Προτεκτοράτο και οι Έλληνες δεν είναι υπήκοοι. Στο σημείο αυτό μπαίνει η Επανάσταση και τα Καλάζνικωφ.

Εννοείται, ότι ο τελευταίος που θα προέτρεπε σε εμφύλιο πόλεμο είμαι εγώ. 

Χανιά, 6.6.2016

Μίκης Θεοδωράκης

ΠΗΓΗ:http://www.mikistheodorakis.gr/

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ : ¨ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΤΑΣΑΝΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ¨ ΧΑΝΙΑ 4/06/2016

Μέσα από τις αναμνήσεις του, ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στο σήμερα δίνοντας σαφές το πολιτικό του στίγμα για την κατάσταση που βιώνει η χώρα μας. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης στη διάρκεια της προς τιμήν του εκδήλωση στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου στα Χανιά, αφού επεσήμανε πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να είναι αυτάρκης, καθώς έχει μεγάλο πλούτο που θέλουν να τον αρπάξουν οι ξένοι, τόνισε: «Εδώ που φτάσαμε, εκεί που μας φτάσανε χρειάζεται επανάσταση». Και υπό τα χειροκροτήματα του κόσμου που είχε κατακλύσει ασφυκτικά την αίθουσα, λίγο μετά συμπλήρωσε πως λυπάται που δεν μπορεί να περπατήσει και να πάρει ένα καλάσνικοφ να κατέβει στις πλατείες.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης η νεανική ομάδα Paspartou απέδωσε γνωστά τραγούδια του, ενώ εκτός προγράμματος και την ώρα που έφευγε ο Μίκης Θεοδωράκης τον περίμεναν για να του δώσουν ένα δώρο και αυτός ίσως να τους έδωσε το μεγαλύτερο που μπορούσε. Τους διεύθυνε σε ένα από τα τραγούδια του.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης, ο δήμαρχος Χανίων, Τάσος Βάμβουκας ανάγνωσε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ανακηρύσσεται ο Μίκης Θεοδωράκης επίτιμος δημότης των Χανίων και του παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης.

Επίσης ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Βασίλης Διγαλάκης απέδωσε στον Μίκη Θεοδωράκη τη μέγιστη τιμή του Ιδρύματος, παραδίδοντάς του το χρυσό μετάλλιο για το παγκόσμιας εμβέλειας έργο του και την εθνικά ενωτική στάση του σε όλη την πρόσφατη ιστορία.

Να σημειώσουμε πως πριν από την έναρξη της εκδήλωσης, ο κ. Θεοδωράκης ξεναγήθηκε στους χώρους του παλιού τελωνείου Χανίων, το οποίο ανακατασκευάζεται ως πολιτιστικό κέντρο και θα φέρει το όνομά του.

ΠΗΓΗ: flashnews.gr

Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΧΑΝΙΩΝ (VIDEO)

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η εκδήλωση για την αναγόρευση του μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη σε Επίτιμο Δημότη των Χανίων, με πλήθος κόσμου που κατέκλυσε την αίθουσα του ΚΑΜ το απόγευμα του Σαββάτου.

Ο κ. Μίκης αρχικά ξεναγήθηκε στο παλιό Τελωνείο που μόλις ολοκληρωθούν τα έργα θα μετατραπεί σε αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων ”Μίκης Θεοδωράκης” και έπειτα ακολούθησαν οι εκδηλώσεις στο ΚΑΜ, όπου η εθελοντική ομάδα ”Πασπαρτού” τραγούδησε κομμάτια του Μίκη ενώ μίλησαν για τον ίδιο ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης, ο δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας, η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Βαρβάρα Περράκη και ο Πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Βασίλης Διγαλάκης. Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν έλαβε μόνο το κλειδί της πόλης των Χανίων ως επίτιμος δημότης αλλά και Χρυσό Μετάλλιο από το Πολυτεχνείο Κρήτης ως ένδειξη αναγνώρισης του παγκοσμίου εμβέλειας έργου του και της εθνικά ενωτικής στάσης του.

Ο Μίκης Θεοδωράκης πήρε και εκείνος το λόγο και δήλωσε συγκινημένος και υπερήφανος για τις τιμές που έλαβε ενώ δεν δίστασε να διηγηθεί τις δυσκολίες που πέρασε αυτός και η οικογένεια του, τα βασανιστήρια που έζησαν και πώς επαναστάτησαν την περίοδο της κατοχής. Παράλληλα, προέτρεψε τους Έλληνες να μην το βάζουν κάτω και να συνεχίζουν να παλεύουν γιατί και στην κατοχή η Ελλάδα έφτασε σε τέλμα ωστόσο δεν έχασε ποτέ το ήθος της, τις αξίες, την ελευθερία της και τον φυσικό της πλούτο, τον οποίο χρησιμοποίησε για να ανακάμψει. Τόνισε, τα δώρα που έχει η Ελλάδα, τόσο στη θάλασσα, στην φύση αλλά και λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται ενώ γεμάτος αισιοδοξία και πίστη δήλωσε ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να βγει από την κρίση και τα μνημόνια και να γίνει αυτό που της αξίζει, μια χώρα ελεύθερη στην οποία πρεσβεύει η δημοκρατία.

Ομιλία Δημάρχου Χανίων στην εκδήλωση αναγόρευσης του μουσικοσυνθέτη, Μ. Θεοδωράκη, σε επίτιμο Δημότη Χανίων

”Κυρίες και κύριοι,

Αγαπητέ Μίκη,

Με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζω απόψε όλους εσάς, που παρευρίσκεστε κοντά μας, εδώ στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου, για να αποδώσουμε τις οφειλόμενες τιμές σε έναν δικό μας άνθρωπο, που το έργο και η φήμη του έχουν διαχυθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη, σε μία προσωπικότητα παγκοσμίου εμβέλειας, που μας κάνει τη μοναδική τιμή να είναι σήμερα κοντά μας, στον παγκόσμιο Έλληνα, Κρητικό και Χανιώτη μουσικοσυνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και στον Μίκη των αγώνων για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Αγαπητέ μας Μίκη,

Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από τότε, που προγραμματίσαμε ως Δήμος, από κοινού με τον Σύλλογο Φίλων «Μίκη Θεοδωράκη», αυτή σου την επίσκεψη στην πατρίδα που τόσο αγαπάς και που ο ίδιος επέλεξες να στεγάσει δραστηριότητες, που θα διατηρούν, θα αναδεικνύουν και θα προβάλλουν το σπουδαίο έργο σου στις παρούσες αλλά και στις μελλοντικές γενιές. Δίπλα στο δικό σου έργο και την προσωπικότητά σου θα έχουμε τη χαρά να αναδεικνύουμε το έργο ενός ανθρώπου, που συμπληρώνει το δικό σου και αυτός είναι ο αδελφός σου Γιάννης, ένας διαπρεπής δημοσιογράφος και σπουδαίος ποιητής. Ένας προικισμένος δημιουργός, που μας άφησε παρακαταθήκη ένα πλήθος εξαίρετων ποιημάτων, πολλά από τα οποία έχουμε το προνόμιο να τα απολαμβάνουμε μέσα από τη δική σου μελοποίηση. «Όμορφη πόλη – φωνές μουσικές – απέραντοι δρόμοι – κλεμμένες ματιές – ο ήλιος χρυσίζει – χέρια σπαρμένα – βουνά και γιαπιά πελάγη απλωμένα». Οι στίχοι του Γιάννη ταιριάζουν απόλυτα στην πόλη μας, τον τόπο που εσύ και αυτός τόσο αγαπήσατε. Εδώ σήμερα, με την φυσική παρουσία σου, δίνουμε την υπόσχεση ότι θα ανταποκριθούμε ως κοινωνία των Χανίων, ως κοινωνία της Κρήτης στο μεγάλο καθήκον, στο οποίο εσύ μας προέτρεψες με την απόφασή σου, να προβάλλουμε το σπουδαίο έργο σου στο διηνεκές.

Φίλε Μίκη,

Ευτύχησες να δεις τα έργα σου να ριζώνουν στην καρδιά και το μυαλό ενός ολόκληρου λαού, γιατί σε αυτά τα έργα είναι χαραγμένες οι αγωνίες, οι πόθοι και τα οράματά του.

Γι’ αυτό και τα τραγούδια σου «μιλάνε» ταυτόχρονα στις καρδιές όλων των λαών, από τη γειτονική μας Τουρκία έως την μακρινή Αυστραλία.
Έβαλες στα χείλη μας και την καρδιά μας τους στίχους των μεγάλων μας ποιητών, όπως του Γιάννη Ρίτσου, του Σεφέρη, του Οδυσσέα Ελύτη, του Μανώλη Αναγνωστάκη, αλλά και ξένων, όπως του Νερούντα και του Λόρκα. Παρών με το έργο σου σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού μας. Έχεις συνθέσει ίσως τον πιο αναγνωρίσιμο ελληνικό ρυθμό διεθνώς, το συρτάκι «Ζορμπάς», αλλά και συμφωνική μουσική, ενώ τα έργα σου έχουν ερμηνεύσει καλλιτέχνες παγκοσμίου φήμης, όπως οι Beatles, η Σίρλεϊ Μπάσεϊ και η Εντίθ Πιάφ.

Αγαπητέ Μίκη,

Από μέσα μας πηγάζει ένα βαθύ ευχαριστώ, καθώς με τη μουσική σου ιδιοφυΐα συνεισέφερες σημαντικά στον παγκόσμιο πολιτισμό και δεν υπάρχει κανείς, που να μην την αναγνωρίζει αυτή σήμερα.

Οι νότες, η μουσική, τα τραγούδια σου, τα τραγούδια μας από τον συγκλονιστικό “Επιτάφιο”, στο μεγαλειώδες “Canto General”. Από την αθάνατη “Ρωμιοσύνη”, τα “18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας” και το “Τραγούδι του νεκρού αδελφού”, στο “Μαουτχάουζεν”, το “Άξιον Εστί” και τόσα άλλα σπουδαία έργα, μελωδίες μιας ανεξάντλητης μουσικής προσφοράς.

Το σπάνιο μουσικό ταλέντο σου, το συνδύαζες πάντα με τις χαρές και τις λύπες της ζωής, αλλά και με τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, που στη μεγάλη διαδρομή της πολυτάραχης ζωής σου υπήρξαν πυκνές και έντονες.

Το σπουδαίο έργο σου αποτελεί αναμφίβολα συστατικό στοιχείο της συλλογικής μνήμης, η τέχνη σου είναι διαχρονική και τέτοια θα μείνει. Και αυτό στο εγγυόμαστε όλοι εμείς απόψε εδώ, γνωστοποιώντας σου ότι η πατρική σου οικία στον Γαλατά, χάρη στις ενέργειες τόσο της παρούσας δημοτικής αρχής όσο και των προηγούμενων, θα αποτελέσει μουσειακό – εκθεσιακό χώρο, παρέχοντας τη δυνατότητα στους ερευνητές του μέλλοντος να έχουν πρόσβαση στο πολύτιμο έργο σου, η ψηφιοποίηση του οποίου με τη χρήση νέων τεχνολογιών προωθείται από εμάς, σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα του τόπου μας και θα είναι αφιερωμένο στο έργο των Μίκη και Γιάννη Θεοδωράκη.

Δεν θα μπορούσε να γίνει βέβαια κάτι διαφορετικό για το ιδιαίτερης ιστορικής αξίας αυτό ακίνητο, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία του τόπου μας, στον όμορφο ηρωικό Γαλατά. Προσφέρουμε, λοιπόν ως Δήμος, ένα υποδειγματικό κέντρο πολιτισμού, του οποίου η ουσιαστική λειτουργία είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλει στην πολιτιστική αναβάθμισή του τόπου μας, αλλά κυρίως θα προβάλλει το έργο ενός μεγάλου δημιουργού, που ανήκει στην παγκόσμια κοινωνία.

Παράλληλα, ονοματοδοτούμε το Παλιό Τελωνείο των Χανίων σε Σύγχρονο Κέντρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων “Μίκης Θεοδωράκης”. Έχουμε καθιερώσει μάλιστα ως θεσμό για την πόλη μας το Φεστιβάλ “Μίκης Θεοδωράκης”, σε συνεργασία με τον Παγκρήτιο Σύλλογο Φίλων “Μίκη Θεοδωράκη”, μία δέσμη καλοκαιρινών εκδηλώσεων, που επικεντρώνεται στο έργο σου.

Αυτή είναι στην πράξη η μεγάλη και δεσμευτική υπόσχεση μας για το παρόν και το μέλλον, που θα ενώνει τα Χανιά για πάντα με σένα. Και αυτή δεν είναι μία υπόσχεση μόνο του σημερινού δημάρχου, αλλά αυτός είναι, που ανέλαβε την υποχρέωση εκ μέρους όλων των Χανιωτών, όλων των Κρητικών, να σου εκφράσει την πάνδημη επιθυμία και υπόσχεση, ότι εδώ, από τον τόπο καταγωγής σου, πάντα θα αναδεικνύεται και θα προβάλλεται το έργο σου.

Κυρίες και κύριοι,

Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω την ομόφωνη Απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου, αναφορικά με την ανώτατη τιμή της πόλης μας, που αποδίδεται απόψε στον αγαπητό μας Μίκη.

«Το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων στη συνεδρίαση της 28ης Δεκεμβρίου 2015 αποφάσισε ομόφωνα να τιμήσει τον Παγκόσμιο, Έλληνα, Κρητικό και Χανιώτη μουσικό και συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη, για την προσφορά του στον πολιτισμό.

Ανακηρύσσει τον κ. Μίκη Γ. Θεοδωράκη Επίτιμο Δημότη Χανίων και ονοματοδοτεί το Παλιό Τελωνείο Χανίων σε Σύγχρονο Κέντρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων “Μίκης Θεοδωράκης”».

Μίκη Θεοδωράκη, σε ευχαριστούμε θερμά για όσα μας έχεις προσφέρει, θα αποτελείς πάντα φωτεινό φάρο και πηγή έμπνευσης για όλους μας και να είσαι βέβαιος ότι το αγαπημένο σου νησί θα τηρήσει τις υποσχέσεις του και θα τιμήσει τη μεγάλη τιμή, που του έκανες”.

Πηγή: http://www.zarpanews.gr