ΠΑΜΕ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ SERVER ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ !!!

Πάμε να ρίξουμε τον server της Βουλής μέχρι αύριο που ψηφίζεται το πολυνομοσχεδιο!


Στον παρακάτω σύνδεσμο, μόνο με το mail σας φεύγει μήνυμα σε ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές για να αποσύρουν το Νερό (ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ ) από το Υπερταμείο. Πρέπει να λάβουν χιλιάδες μηνύματα για να νιώσουν την πίεση μας!

http://sostetonero.gr/?page_id=761

¨ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ¨ Της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Το παρόν άρθρο γράφτηκε με αφορμή την προχθεσινή (18/9) συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πρόθεσή μας δεν είναι να ασχοληθούμε με την προσωπικότητα του εκπροσώπου της Δεξιάς παράταξης, πολύ δε περισσότερο, να περιοριστούμε σε χαρακτηρισμούς τύπου «ο Κούλης ο χαζούλης». Γιατί τον αντίπαλο πρέπει να τον μετράς, να τον μελετάς, να γνωρίζεις τις δυνάμεις του και να τον υπολογίζεις. Διαφορετικά θα χάσεις. Πέρασαν οι εποχές που με μερικούς αφορισμούς ξεμπερδεύαμε με τον αντίπαλο…

Αλλά ας περάσουμε στο θέμα μας. 

Είναι γνωστό ότι το αριστεροδέξιο μόρφωμα που μας κυβερνά χρησιμοποίησε τις λέξεις-κλειδιά της Αριστεράς, για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και να εφαρμόσει την βάρβαρη πολιτική του –εγγενώς ακροδεξιού- νεοφιλελευθερισμού. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην προχθεσινή του συνέντευξη έδειξε ανοιχτά και ξεκάθαρα ότι είναι ο εκφραστής του νέου Ολοκληρωτισμού, που προσπαθεί να επιβάλλει στην ανθρωπότητα ο ιμπεριαλισμός. 

Ο Μητσοτάκης δεν κρύβεται πίσω από λεκτικά σχήματα που «χαϊδεύουν αυτιά» και, εμμέσως πλην σαφώς, ομολογεί ότι τον κυρίαρχο ρόλο σε μια κοινωνία έχουν οι «επενδυτές». Αυτοί θα καθορίζουν τη ζωή, την οικονομία και την κοινωνία. Οι εργαζόμενοι θα υπάρχουν μόνον ως εργαλεία των «επενδυτών». Το κατώτατο εγγυημένο εισόδημα δεν πρέπει να είναι αντικείμενο νομοθετικής ρύθμισης και οι τεχνοκράτες των Τραπεζών πρέπει να αφεθούν να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις, είπε ο κ. Μητσοτάκης. 

Με ωμή ειλικρίνεια παραδέχτηκε, στην ουσία, την υποταγή της πολιτικής εξουσίας στην εξουσία του διεθνούς κεφαλαίου. Δεν λέω κάτι καινούριο, όμως στην περίπτωση της Ελλάδας το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο. Διότι η Ελλάδα βρίσκεται σε συνθήκες πλήρους εξάρτησης. 

Εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα: 

• Όταν μια κυβέρνηση (Πασοκ) έχει υπογράψει την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας
• όταν στην πατρίδα μας έχει γίνει συνταγματικό πραξικόπημα
• όταν έχουν υπογραφεί –παρανόμως και ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, τη Χάρτα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου- τρεις έκνομες δανειακές συμβάσεις
• όταν έχει αποδειχθεί, και μάλιστα από Επιτροπή του Κοινοβουλίου, ότι το 80% του χρέους είναι παράνομο και επονείδιστο και οι όροι δανεισμού επαχθείς (αναφέρομαι στην επιτροπή για το χρέος, την οποία πραξικοπηματικά κατάργησε ο κ. Βούτσης)
• όταν με την τελευταία δανειακή σύμβαση η Ελλάδα παραιτήθηκε και από το Διεθνές Δίκαιο που προστατεύει τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς
• όταν, από τον Ιούλιο του 2011 (κυβέρνηση πασοκ), υπάρχει το εγκληματικό «Ταμείο», το ΤΑΙΠΕΔ, που ξεπουλά κομμάτι-κομμάτι τη δημόσια περιουσία (αποχαρακτηρίστηκε ο δημόσιος χαρακτήρας της σε μια νύχτα με πράξη νομοθετικού περιεχόμενου από την κυβέρνηση Σαμαρά)
• όταν τον κρατικό οργανισμό διοικούν ξένοι γκαουλάιτερ
• όταν από το 2006 (κυβέρνηση Καραμανλή), με απόφαση του ΝΑΤΟ (και επικύρωση το 2009 από τον Γ. Παπανδρέου) τον εναέριο έλεγχο του Ανατολικού Αιγαίου ανέλαβε η Τουρκία
• όταν η Σούδα έχει γίνει ορμητήριο για την εν ψυχρώ δολοφονία μανάδων, παιδιών και ηλικιωμένων
• όταν διασυρόμαστε από τους ξένους και υφιστάμεθα έναν χιτλερικού τύπου ρατσισμό, να μας λένε «τεμπέληδες», «απατεώνες» και «διεφθαρμένους», ποιοι; οι Γερμανοί, οι Αμερικάνοι και οι δορυφόροι τους, δηλαδή οι ντόπιοι και ξένοι απατεώνες της ολιγαρχίας
• όταν έχουν αυτοκτονήσει χιλιάδες συμπατριώτες μας, που σημαίνει ότι καθημερινά υποφέρουν χιλιάδες χήρες κι ορφανά
• όταν αυξάνονται συνεχώς τα μέτρα λιτότητας
• όταν η χώρα μας είναι πλήρως υποδουλωμένη, άρα κι εμείς οι ίδιοι
• όταν οι δανειστές πρόκειται να καταληστέψουν τον πλούτο της χώρας που ανήκει στον λαό-το «Ελληνικό», το ξεπούλημα του Λιμανιού, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και των 14 αεροδρομίων είναι μόνον η αρχή…
• όταν διαλύεται ο κοινωνικός ιστός και αφελληνίζεται η παιδεία, ο πολιτισμός, η κοινωνία
• όταν φτωχαίνουμε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ και σε πολλά επίπεδα

Εμείς τί διαλέγουμε;

• Την αντιπολιτευτική πρακτική παλαιού τύπου
• την αναμονή ό,τι «κάτι θ’ αλλάξει» αν αλλάξουν τα πρόσωπα
• την εκλογική λύση και τον κομματικό πατριωτισμό
• ή την καθολική Αντίσταση;

Μήπως δεν το ξέρουμε πια ότι μέσα από τη μνημονιακή Βουλή τίποτα δεν μπορεί ν’ αλλάξει; Βουλή- μαριονέτα των ξένων και με ναζιστές μέσα. 

Όπως έχει πει ο Μίκης Θεοδωράκης, η Ελλάδα σήμερα είναι σαν ένα τραίνο σε ξέφρενη πορεία πάνω στις ράγες της εξάρτησης που οδηγείται στον γκρεμό. Το ζητούμενο δεν είναι να αλλάξει ο μηχανοδηγός του τραίνου ή κάποια βαγόνια, αλλά ο λαός να ξηλώσει τις ράγες της εξάρτησης του ΔΝΤ και της Τρόικας και να τις αντικαταστήσει με τις ράγες της ελευθερίας. Και τότε ο λαός-μηχανοδηγός, κυριαρχικά, θα οδηγήσει το τραίνο-Ελλάδα στην κατεύθυνση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της. 

Η δική μας πρόταση είναι οργάνωση της Αντίστασης, με στόχους την απαλλαγή της χώρας από τα μνημόνια και την τρόικα, την ανεξαρτησία και την ανάπτυξη της χώρας με γνώμονα το συμφέρον του λαού. 

Και για να υπάρξει Αντίσταση χρειάζεται ενότητα των αριστερών, προοδευτικών και δημοκρατικών λαϊκών δυνάμεων. Αυτό άλλωστε φοβούνται όλοι οι άσπονδοι φίλοι μας και οι… εταίροι μας. Γιατί γνωρίζουν καλά ότι η μόνη δύναμη που μπορεί να τους συντρίψει είναι η δύναμη του ενωμένου λαού.

Γιατί οι λαοί όταν ενώνονται πάντα νικούν.

ΠΗΓΗ: http://sioualtec.blogspot.gr/

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΜΕ ¨ΝΕΟ¨ ΣΠΙΘΙΣΤΗ

 

Αξιότιμε κύριε Μίκη Θεοδώρακη,

σας ενημερώνουμε, πως αύριο Κυριακή (11.9.2016), θα κάνουμε την πρώτη μας ουσιαστική συνάντηση Σπιθιστών σε πολυχώρο στον Πειραιά, στη πλατεία Κοραή.

Θέμα της συνάντησης η γνωριμία και η ανταλλαγή απόψεων.
Στόχος της συνάντησης, η οργάνωση και η ανάπτυξη με απώτερο σκοπό, την λαϊκή οργάνωση - αντίσταση και την εθνική αναγέννηση.

Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την μεγάλη προσπάθεια είχαν και έχουν οι νέοι της Σπίθας, που ξεκίνησε πριν ένα χρόνο περίπου ύστερα από το μήνυμα σας στις 22/8/2015, που απευθυνόταν σε χθεσινούς, σημερινούς και αυριανούς φίλους της Σπίθας.

Είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι το τέλος, καθώς δεν αντέχουμε να ζούμε στη δουλεία και να βλέπουμε την πατρίδα μας να την πατάει η μπότα των SS.

Σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια θα σας κρατάμε ενήμερο και ευελπιστούμε να σας συναντήσουμε από κοντά για σας ενημερώσουμε αλλά και να μας καθοδηγήσετε. Για εμάς είστε ο Ηγέτης άρα και καθοδηγητής των δράσεων μας και των πολιτικών τοποθετήσεων μας.

Η ώρα του λαού είναι η ώρα μηδέν.

Η ώρα των κατοχικών δυνάμεων και των ντόπιων συνεργατών είναι παρά πέντε.. όπως έγραφε κάποτε το χέρι του τιμωρού λαού.

Υ.Γ Ο βιολογικός μας θάνατος δεν τους αρκεί, είναι καταδικασμένοι να χάσουν, η ιδέα της Σπίθας είναι τόσο δυνατή που ο σπόρος που σπείρατε φυτρώνει και όπως σωστά είπατε θα χάσουμε όλες τις μάχες εκτός από την τελευταία.

Μάκης Κοντός
Πειραιάς
10/9/2016


Η απάντηση του Μίκη Θεοδωράκη.

Αγαπητέ Μάκη,

Σ’ ευχαριστώ για το γράμμα σου. Σε συγχαίρω για την πίστη σου και την προσπάθειά σου να μη σβήσει η φλόγα της «Σπίθας». Το κακό παρελθόν με έχει κάνει επιφυλακτικό. Ελπίζω να κατανοείς τους λόγους. Οραματίστηκα και πάλεψα για μια οργάνωση με αετούς αλλά στο τέλος οι πιο πολλοί αποδείχθηκαν… κότες. Σαν κι αυτούς που μας κυβερνούν μέσα απ’ το κοτέτσι που κατάντησε η σημερινή Βουλή, για να τρώνε το καλαμπόκι του ΔΝΤ και της κυρίας Μέρκελ και να κλωσάνε τα αυγά της υποτέλειας. Γι’ αυτό θα πρέπει κι εσύ πριν προχωρήσεις, να ρωτάς και να εξετάζεις τον κάθε ένα αν θέλει να βαδίζει όρθιος ή γονατιστός, μιας και το τίμημα του να στέκεσαι και να προχωρείς όρθιος είναι πάρα πολύ βαρύ.

Όπως καταλαβαίνεις, δεν θέλω και δεν μπορώ να ξαναζήσω την πίκρα μιας ακόμα προδοσίας. Λοιπόν, όταν είσαι έτοιμος, έλα μαζί με δυο-τρεις άλλους να τα πούμε.

Σε χαιρετώ,

Μίκης

ΠΗΓΗ: http://theodorakism.blogspot.gr/

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΙΣ 2/09/2016 ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Η δήλωση του Μίκη (2/9/2016)  εξεγείρει μνήμες και οδηγεί σε συνειρμούς για την περίοδο 1989.
Υπήρχε τότε ένας Ηγεμόνας με δικό του Τύπο, ραδιοφωνικό σταθμό και φανατικούς οπαδούς μέσα στον κρατικό μηχανισμό και στους μαζικούς φορείς. Έλεγχαν τα συνδικάτα, τους συλλόγους, του Δήμους κ.λπ. Αργότερα, ο Ηγεμόνας πήρε μαζί του και πλήθος διανοουμένων και καλλιτεχνών. Κύριος τροφοδότης τα κόμματα της Αριστεράς, χωρίς να το επιδιώκουν,  που έχαναν τον πνευματικό τους κόσμο.
Υπήρχε κι ο αυριανισμός. Θυμόμαστε τις κραυγές από το «αυριανικό» ραδιόφωνο «σκοτώστε τον Μπακογιάννη» και «σκοτώστε τον Θεοδωράκη»; 
Ο Ηγεμόνας ενθρόνισε έναν επιχειρηματία ο οποίος άλωσε τον Τύπο και το τραπεζικό σύστημα και λεηλάτησε τις καταθέσεις των Ελλήνων και των ΔΕΚΟ.

Η τρομοκρατική οργάνωση έκανε προγραφές και εκτελούσε πολίτες. Η ζωή του Μίκη απειλήθηκε εγγράφως με 4 προκηρύξεις με το περίφημο «Θεοδωράκη δεν θα σε σκοτώσουμε», αλλά και στην πράξη όταν κάποιοι ανέβηκαν στην ταράτσα του σπιτιού του μες τη νύχτα και όταν κάποιοι του πετούσαν πέτρες μόλις έβγαινε έξω από το σπίτι του.
Μετά τον Ιούλιο του 1989, η κατάσταση στην πατρίδα ήταν έκρυθμη.
Εκείνη την περίοδο οι Μαγκάκης και Αρσένης δημοσιεύουν την επιστολή κόλαφο για τον Ηγεμόνα:
«Κατηγορούμε το ΠΑΣΟΚ και τον Α. Παπανδρέου, γιατί προέβη:
-Στην κομματική άλωση του Δημοσίου
Τον κατηγορούμε:
-για την καταρράκωση των θεσμών
-για την κρίση της αξιοπιστίας  
-για την έλλειψη φερέγγυου πολιτικού λόγου
-για λαϊκισμό επικίνδυνο για τη Δημοκρατία
-για αυθαίρετες και αυταρχικές πράξεις
-για έλλειψη δημοκρατικού διαλόγου και δημοκρατικών διαδικασιών
-για αρχηγικό κόμμα
-για παρακυβέρνηση
-για παρακράτος, βία, τραμπουκισμό, εκχυδαϊσμό
-για εκφυλισμό της δημοκρατίας
-για κυκλώματα και συμφέροντα
-για βιασμό του σοσιαλιστικού οράματος
-για στροφή προς τη Δεξιά
και τέλος,
-για πόλωση που οδηγεί σε εθνικό διχασμό».
Δολοφονείται ο Μπακογιάννης. Η κατάσταση στη χώρα «μυρίζει μπαρούτι». Τα μηνύματα από τις περιφερειακές οργανώσεις του ΚΚΕ είναι εξαιρετικά ανησυχητικά.  
Όλοι ξέρουν ότι ο Ηγεμόνας, ακολουθώντας την οικογενειακή του παράδοση, θα κάνει τα πάντα προκειμένου να επανέλθει στην εξουσία. Κι όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα.
Τελικά ο εθνικός διχασμός απετράπη. Πώς και γιατί το γνωρίζουμε όλοι. Αυτό που δεν γνωρίζουμε όλοι είναι ότι αυτό το βαρύ φορτίο το σήκωσε ολόκληρο στις πλάτες του ο Θεοδωράκης. Πλήρωσε πανάκριβο κόστος. Τον απέκοψαν από τις μάζες και κυρίως από τη νεολαία. Αλλά αυτή η ανάλυση (που εκκρεμεί εδώ και χρόνια) δεν είναι της παρούσης γιατί πρέπει να επιστρέψουμε στη δήλωση του Μίκη. 
Ο δικτάτορας Τσαουσέσκου χρησιμοποιούσε την κομμουνιστική ιδεολογία για να εφαρμόζει ακροδεξιά πολιτική. Ο λαός πεινούσε και κρύωνε λόγω του υπέρογκου δανεισμού από τη Δύση. Ο πρώην υποδηματοποιός και αργότερα Ηγεμόνας της Ρουμανίας ήταν υποστηρικτής του Γ. Παπαδόπουλου.
Ο Μίκης, κατά την περίοδο του Αντιδικτατορικού Αγώνα, πήγε στο Βουκουρέστι (έδρα του ΚΚΕ εσωτερικού) για να συναντήσει τον Τσαουσέσκου (στα πλαίσια του Αντιδικτατορικού Αγώνα είχε συναντήσει σχεδόν όλους τους ηγέτες της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης) και να του ζητήσει να βοηθήσει στην ανατροπή της δικτατορίας στην Ελλάδα. Ο Τσαουσέσκου μετά από δύο  μονολόγους 14 ωρών (7 ώρες τη μια μέρα και 7 την επόμενη και με τη δύσμοιρη διερμηνέα γονατιστή στο πάτωμα) κατέληξε να συστήσει στον Μίκη να επιστρέψει στην πατρίδα του και να βοηθήσει τον Παπαδόπουλο! Ο Τσαουσέσκου είχε συνάψει εμπορικές σχέσεις με τη δικτατορία. (Για τη συνάντηση γράφει ο Μίκης στο «Χρέος»)
Τώρα θα μου πείτε γιατί τα συνδέω όλ’ αυτά;
Τί σχέση έχει η δήλωση Θεοδωράκη ότι  «όλα δείχνουν ότι με το φάσμα του Τσαουσέσκου να υπερίπταται της χώρας μας και τα φαντάσματα των «επιφανών» μνηστήρων της ηγεμονίας  της Ευρώπης (δηλ. Ναπολέων, Μέτερνιχ, Χίτλερ) μπαίνουμε σε μια νέα αποφασιστική φάση τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής ιστορίας που έχει τη μορφή φαρσοκωμωδίας», τί σχέση έχει με το 1989, με τον «αυριανισμό», με την επιστολή Μαγκάκη-Αρσένη, με τις τηλεοπτικές άδειες και την τηλεοπτική κάλυψη από την κρατική τηλεόραση της φιέστας των ναζιστών στο ιερό μνημείο των Θερμοπυλών; Και τί σχέση έχει ο Τσαουσέσκου με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα;  
Παραθέτω απόσπασμα από σχόλιο του «Θεοδωρακισμού» κάτω από το άρθρο του Όθωνα Ιακωβίδη:
(…) Ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν ως μοναδική έγνοια την νομή και διατήρηση της εξουσίας (όπως ο Τσαουσέσκου).
Λειτουργεί ως ΤΣΙΜΠΟΥΡΙ που έχει εισχωρήσει στην Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό (ένα άρρωστο άλογο) και του πίνει το αίμα αργά αργά (όπως ο Τσαουσέσκου) για να τον αποτελειώσει.
Κάθεται στον γυάλινο πύργο του (Μέγαρο Μαξίμου) μαζί με τη παρέα του (τους κολλητούς του απ' το σχολείο!!) και απολαμβάνει τα προνόμια που του δίνει η εξουσία (όπως ο Τσαουσέσκου).
Επιδιώκει να εξοντώσει πολιτικά τους αντιπάλους του ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία. Το ίδιο έκανε και με την εσωκομματική του αντιπολίτευση, το ίδιο κάνει και τώρα με τα ΜΜΕ, τα οποία επιδιώκει να ελέγξει 100% και σαν πρόφαση επικαλείται το χαρτί της διαπλοκής, ενώ εκείνος πάει να στήσει μια πιο κλειστή, δική του διαπλοκή, με μοναδικό στόχο (το ξαναλέμε) την διατήρηση και διαιώνιση της εξουσίας και των προνομίων που απορρέουν από αυτήν(...).
Τα μηνύματα των τελευταίων ημερών λένε ότι μέλη του ναζιστικού κόμματος «ζυμώνουν» στις γειτονιές ότι παρά τα χάλια της σημερινής κυβέρνησης, καλύτερα να μείνει στην εξουσία, παρά να έλθουν οι επόμενοι «γιατί τότε θα είμαστε χειρότερα».
Σχετικά με τα επίκαιρα τραγούδια που παραθέτει ο Μίκης, πολύ φοβάμαι ότι ο εξευτελισμός μας θα… τελειοποιηθεί σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα. Ευτυχώς όμως, ήδη και κλαίμε και πονάμε. Η διαδικασία της ανακάλυψης της αλήθειας και της αυτογνωσίας είναι, πάντα, πολύ επώδυνη, αλλά μόνον έτσι βλέπεις. Επόμενος στόχος: Να δούμε!

Αναστασία Βούλγαρη
8/9/2016

Υστερόγραφο: Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων ή εκτροπή της συζήτησης από την ουσία: Οι θεοδωρακιστές, από πεποίθηση, δεν κάνουμε εκλογολογία ούτε συμμετέχουμε σε εκλογικές διαδικασίες, πολύ δε περισσότερο, δεν υποστηρίζουμε κόμματα ή υποψήφιους. Σταθερά πιστεύουμε ότι το τραίνο-Ελλάδα κινείται σε ξέφρενη πορεία προς τον γκρεμό πάνω στις ράγες της εξάρτησης του ΔΝΤ και της Τρόικας. Επομένως για εμάς το ζητούμενο δεν είναι να αλλάξει κάποιο βαγόνι ή ο μηχανοδηγός, αλλά να ξηλώσουμε τις ράγες και να χτίσουμε άλλες. Και τότε το τραίνο-Ελλάδα με μηχανοδηγό τον ελεύθερο πλέον λαό θα κινηθεί στις ράγες της ανεξαρτησίας και της ανάπτυξης.    

ΠΗΓΗ:http://theodorakism.blogspot.gr/

¨ΑΘΑΝΑΤΟΣ¨ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΛΚΙΔΗΣ

Τεσσεράμισι μόνο μήνες μετά την επιβολή της δικτατορίας, στις 5 Σεπτεμβρίου 1967, ο Γιάννης Χαλκίδης, ο πρώτος νεκρός του αντιδικτατορικού αγώνα στη Θεσσαλονίκη ξεψυχούσε χτυπημένος από τις σφαίρες της χούντας, στην αλάνα που βρισκόταν στην συμβολή των οδών Μαρτίου και Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Γιάννης Χαλκίδης (Σφενδάμι Πιερίας, 1940 - Θεσσαλονίκη, 5 Σεπτεμβρίου 1967) ήταν γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης και της στέλεχος  ΕΔΑ και μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης Πατριωτικό Μέτωπο Πρόεδρος του οποίου ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης. Δολοφονήθηκε το Σεπτέμβριο του 1967  από άνδρες της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1967, την ώρα που η χουντική κυβέρνηση εγκαινίαζε τη ΔΕΘ, το «Πατριωτικό Μέτωπο» Θεσσαλονίκης ανατίναξε κολόνα της ΔΕΗ, βυθίζοντας στο σκοτάδι το χώρο της έκθεσης. Τρεις μέρες αργότερα, τα ξημερώματα της 4ης προς5η Σεπτεμβρίου 1967, η γιάφκα της οργάνωσης, ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Φιλελλήνων 65, δέχτηκε την επιδρομή και τα πυρά πάνοπλων ασφαλιτών.

 Οι τρεις αγωνιστές που βρίσκονταν μέσα επιχειρούν να διαφύγουν. Ο αιμόφυρτοςΓιάννης Χαλκίδηςεκτελείται εν ψυχρώ από τον ασφαλίτη Λεπενιώτη, ενώ τραυματίζεται στο πόδι από σφαίρα ο Γρηγόρης Παντής. Ο τρίτος της ομάδας, ο Νάντης Χατζηγιάννης, θα συλληφθεί στο σημείο όπου έπεσε ο Χαλκίδης και θα βασανιστεί άγρια.

Η Αστυνομία της Χούντας εμφάνισε το στυγερό αυτό πολιτικό έγκλημα ως «ανταλλαγή πυροβολισμών μετά αναρχοκομμουνιστών που αντέταξαν ένοπλον βίαν εις επιχειρήσαντα την σύλληψίν των αστυνομικά όργανα». Όμως, οι αγωνιστές του ΠΑΜ ήταν άοπλοι.

Στις 26 Νοεμβρίου 1967 το έκτακτο στρατοδικείο καταδίκασε τους δύο επιζήσαντες σε κάθειρξη 20 χρόνων. Μαζί τους δικάστηκαν άλλοι 36 αγωνιστές. Από αυτούς, 22 καταδικάστηκαν σε ποινές από ισόβια μέχρι φυλάκιση με αναστολή.

Η Χούντα όχι μόνο παρασημοφόρησε τους δολοφόνους του Γιάννη Χαλκίδη, αλλά το 1968, με απόφαση του τότε διορισμένου Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, για να σβήσει τα ίχνη του εγκλήματός της, άλλαξε ακόμα και το όνομα του δρόμου όπου δολοφονήθηκε, μετονομάζοντας την οδό Φιλελλήνων σε Θ. Νάτσινα (!). Προφανώς γιατί για τους τυράννους της Χούντας, οι ξένοι που αγωνίστηκαν για την ελληνική ελευθερία ήταν παράδειγμα προς αποφυγήν!



Ο Γιάννης Χαλκίδης  ήταν μόνο 27 χρονών όταν έδωσε τη ζωή του για τη δημοκρατία. Οργανωμένος από παλιά στους Λαμπράκηδες , άρχισε την αντίσταση από την πρώτη μέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία. Την ιστορία του διηγήθηκαν στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων με συγκλονιστικές λεπτομέρειες η αδελφή του Σοφία Πεχλιβανίδου, η Φίκα, όπως την ξέρουν όλοι, και ο σύντροφός του στην αντίσταση ο Νάντης (Φερδινάνδος) Χατζηγιάννης εκφράζοντας την πίκρα τους που αυτοί που σκότωσαν το Γιάννη δεν τιμωρήθηκαν.

Η αδελφή του Χαλκίδη αφηγείται

Η Φίκα Πεχλιβανίδου, στη μονοκατοικία όπου μένει στους Αμπελόκηπους, θυμάται σα χτες κι ας έχουν περάσει 30 χρόνια την ημέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία. "Το βράδυ που έγινε το πραξικόπημα ο αδελφός μου ήταν στο σπίτι και τον ειδοποίησα εγώ. Είδα τον κόσμο και έρχομαι και του λέω "Γιάννη δεν ξέρεις τι γίνεται έξω" , "Τι γίνεται;" μου λέει ο αδελφός μου. "Στρατό έχει γεμίσει έξω" του λέω."Οι κερατάδες το καταφέρανε;" μου λέει και ντύθηκε και έφυγε από δω από τη γειτονιά μας. Επειτα δεν τον είδαμε καθόλου , δεν ξέραμε που ήτανε. Απ την αρχή ο αδελφός μου ήταν με τους με τη νεολαία Λαμπράκη. Από κει φυσικά ξεκίνησε και τον είχαν στο μάτι".

Για κάμποσο καιρό δεν τον βλέπανε τον Γιάννη. "Πήγαινε ο γιος μου τον έβρισκε αλλά δεν μας το λεγε" λέει και συνεχίζει: "Υστερα μια μέρα μας ειδοποίησε, πήγαμε κι εμείς ένα βράδυ, τον είδαμε σε ένα συγγενικό μας σπίτι. Του λέω "Γιάννη αγόρι μου κοίταξε δεν βλέπεις τι γίνεται να πας να παραδοθείς". Μου λέει "Από σένα τέτοιο πράγμα δεν περίμενα αδελφή". Εφυγε. Φύγαμε εμείς ήρθαμε στο σπίτι. Μετά από δυό μέρες με πήρε η ξαδέλφη μου τηλέφωνο, σ' αυτής το σπίτι πήγαινε. "Ελα να σου πω κάτι" μου λέει. "Τι να μου πεις" της απαντώ. "Ο Γιάννης είναι καλά" μου λέει. "Ποιός Γιάννης είναι καλά, το Γιάννη τον σκοτώσανε" της λέω, γιατί ένας κουμπάρος μας ή συγγενής μας το είχε πει ότι τον αδελφό μου τον σκότωσαν. Η μάνα μου κι ο μπαμπάς μου λείπανε στο χωριό. Ειδοποιηθήκανε και ήρθανε εδώ. Ο μπαμπάς μου λιποθύμησε κάτω. Εγινε ιστορία μεγάλη. Τον σκοτώσανε και μας τον δώσανε 5 Σεπτεμβρίου και τον κηδέψαμε 7".

"Τον σκοτώσανε, τον σκότωσαν τον αδελφό μου. Την ημέρα που κάναμε μνημόσυνο αυτοί παίρνανε προαγωγή"

Τα όργανα της χούντα πυροβόλησαν και τραυμάτισαν τον Γιάννη , ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει από τον φωταγωγό και τον αποτελείωσαν . Ηταν οκτώ άτομα που μετείχαν στην επιχείρηση της δολοφονίας του. Τον σκότωσαν, τον σκότωσαν τον αδελφό μου. Τον τραυμάτισαν, είχε πολλαπλά τραύματα στην κοιλιακή χώρα και στο θώρακα όπως είχε πει ο ιατροδικαστής και μετά στα μνήματα τα αλλοιώσανε και είπαν ότι ήτανε λίγα τα τραύματα. Τον σκοτώσανε και τον αποτελειώσανε πυροβολώντας με το πιστόλι στο κεφάλι. Μπροστά στα μάτια του Χατζηγιάννη σκότωσαν τον αδελφό μου και τον αποτελείωσαν. Και δεν άφησαν να 'ρθει στην κηδεία κανένας. Πρέπει να σας πω ότι την ημέρα που εμείς κάναμε το μνημόσυνο για τα σαράντα του Γιάννη αυτοί που τον σκότωσαν παίρνανε προαγωγή. Κάναμε μήνυση. Τους δικάσανε μετά από χρόνια. Ο Τετραδάκος πήρε τα βάρη πάνω του κι αυτόν καταδικάσανε σε δέκα χρόνια για βασανιστήρια σε κάτι άλλους και για τον αδελφό μου τίποτα . Οι άλλοι όλοι ξεφύγανε".

Η αφήγηση του Νάντη Χατζηγιαννη

Ο αγωνιστής της αριστεράς Νάντης Χατζηγιάννης με το άκουσμα ότι κυκλοφορούν τανκ στη Θεσσαλονίκη την 21η Απρίλη του 1967 βγήκε στους δρόμους για να δει πως είναι η κατάσταση. "Ηρθα σε επαφή με διάφορους. Συναντήθηκα με τον Γρηγόρη τον Παντή, τον Γιάννη Χαλκίδη, τον Θόδωρο τον Καζέλη και στην πορεία με άλλους φοιτητές της Θεσσαλονίκης και την Μεγάλη Εβδομάδα του 1967 προσπαθήσαμε να πετάξουμε προκηρύξεις αφού είχαμε αντιγράψει τη διακήρυξη προς τον ελληνικό λαό που είχε κάνει ο Μίκης ο Θεοδωράκης. Πετούσαμε σε όλο αυτό το διάστημα προκηρύξεις γράφαμε συνθήματα στη πόλη " αφηγείται Νάντης Χατζηγιάννης.

Το Σεπτέμβριο του 1967 η Κομματική Οργάνωση αποφασίζει να γίνει μία βομβιστική ενέργεια κατά τη διάρκεια των εγκαινίων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης όπου εκτός από τους πρωτεργάτες της χούντας θα ήταν παρόντες εκπρόσωποι και πρέσβεις ξένων χωρών. Η επιδίωξη ήταν να βυθιστεί η Εκθεση στο σκοτάδι και να πάρουν οι ξένοι το μήνυμα ότι υπάρχει αντίσταση κατά του καθεστώτος. Στις 3 Σεπτεμβρίου ο Γιάννης Χαλκίδης μαζί με τον Αργύρη Μπάρα τοποθετούν δυναμίτες σε μία κολόνα της ΔΕΗ κοντά στο Καυταντζόγλειο και φεύγουν με το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Χατζηγιάννης και στο οποίο επέβαινε και ο Θόδωρος Καζέλης. Η έκρηξη έγινε και σβήσαν για 5-10 λεπτά τα φώτα κατά τη διάρκεια των εγκαινίων και η πολιτική χροιά της πράξης έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο.

Την άλλη μέρα ο Χατζηγιάννης πηγαίνει στη γιάφκα της οδού Φιλελλήνων που κρυβόταν ο Χαλκίδης με τον Παντή. Ο Χατζηγιάννης συνεχίζει την αφήγηση : "Καθίσαμε ώς αργά το βράδυ και εν συνεχεία πέσαμε να κοιμηθούμε. Τα χαράματα , ήταν Δευτέρα γύρω στις 4 με 4.30 η ώρα, άκουσα το θόρυβο στην πόρτα του διαμερίσματος που μέναμε. Σηκώθηκα και κάθισα στο κρεβάτι. Τη ίδια στιγμή είχε πεταχτεί ο Γιάννης ο Χαλκίδης απ' το διπλανό το δωμάτιο. Πηγαίνει προς τη πόρτα, την ανοίγει απότομα, βλέπει ότι στο βάθος του διαδρόμου είναι αστυνομικοί. Κλείνει αμέσως τη πόρτα και λέει σηκωθείτε αστυνομία. Ξυπνάω τον Παντή και πηγαίνουμε προς το παράθυρο εγώ με τον Χαλκίδη. Κουβεντιάζοντας τι θα κάναμε από που θα φύγουμε μία ομάδα αστυνομικών ακούσανε τον ψίθυρο στο παράθυρο και μας πυροβόλησαν χωρίς καμιά προειδοποίηση. Οι σφαίρες ήρθανε διαγώνια από τον φωταγωγό και βρήκαν κάπου στο στήθος τον Γιάννη τον Χαλκίδη. Εκανε ένα "ωχ" διπλώθηκε στα δύο".

"Ο αστυνομικός τον ποδοπάτησε την ώρα που ψυχορραγούσε"

Μετά από αυτό ο Χαλκίδης πηδά από το παράθυρο και φεύγει ενώ το ακολουθούν ο Χατζηγιάννης και ο Παντής. " Σε όλη αυτή τη διάρκεια χιλιάδες πυροβολισμοί πέφτανε από τη ταράτσα, από το φωταγωγό" αφηγείται ο Χατζηγιάννης και συνεχίζει: "Το τελευταίο κάγκελο που πήγε να πηδήσει ο Χαλκίδης ήταν αρκετά ψηλό γύρω στα δύο μέτρα, πήδηξε και άρχισε να τρέχει διαγώνια προς τη οδό Κωνσταντινουπόλεως. Ταυτόχρονα σε κλάσματα του δευτερολέπτου πετάγεται ένα- ενάμισι μέτρο δίπλα στη γωνία, εκεί που τελείωνε το κάγκελο, κάποιος αστυνομικός με προτεταμένο το περίστροφο και πυροβολούσε πισώπλατα τον Χαλκίδη ώσπου την τελευταία σφαίρα την έριξε από απόσταση μερικών εκατοστών, σχεδόν εξ επαφής".

Λίγα λεπτά αργότερα ο Χατζηγιάννης συλλαμβάνεται. Εχει πια αρχίσει να ξημερώνει. Ο Χαλκίδης κείτονταν στο κράσπεδο της οδού Κωνσταντινουπόλεως. "Διέταξε κάποιος αστυνομικός αξιωματικός και τον φέρανε σέρνοντας τον παραμάσχαλα και τον βάλανε δίπλα μου. Ενώ ο Χαλκίδης ψυχορραγούσε δίπλα μου περάσανε πάνω από 50 με 60 αστυνομικοί μεταξύ αυτών ο Κουρκουλάκος, ο Οικονόμου, ο Τετραδάκος, ο Δίπλας, ο Λεπενιώτης. Το πιο ανατριχιαστικό είναι ότι όσο ψυχορραγούσε δίπλα μου ο Χαλκίδης, ήρθε ο αστυνομικός που τον πυροβόλησε και τον ποδοπάτησε. Εγώ έβλεπα μια τρύπα στη δεξιά πλευρά, αν θυμάμαι καλά προς το χώρο της μέσης, και αιμορραγούσε και άκουγα τον επιθανάτιο ρόγχο του Χαλκίδη. Τον ποδοπάτησε στην πλάτη του και εν συνεχεία τον γύρισε με το πόδι ανάσκελα, τον ποδοπάτησε πάλι στο στήθος και στην κοιλιά και όταν ρώτησε ποιος είναι αυτός και όταν του είπαν "ο Χαλκίδης" είπε : "Α! το πουλάκι μου" και τον ξαναγύρισε πάλι μπρούμυτα με το πόδι" προσθέτει ο Χατζηγιάννης.

"Με τέτοια φρικιαστική συμπεριφορά δεν δώσανε λόγο στη δικαιοσύνη"

"Με τέτοια φρικιαστική συμπεριφορά αυτοί οι άνθρωποι δεν δώσανε λόγο. Εγώ στο δικαστήριο κατονόμαζα το δολοφόνο που αποτελείωσε το Χαλκίδη και η ασφάλεια τον κάλυψε με όλες τις καταθέσεις των αξιωματικών, υπαξιωματικών και του ίδιου του διοικητή ότι ο αστυνομικός αυτός δεν έλαβε μέρος στη δολοφονία του Χαλκίδη, αλλά βρισκότανε σε υπηρεσία δήθεν κάπου στην Καλαμαριά. Ομως θέλω να σας τονίσω και κάτι άλλο ότι ειπώθηκε από δικαστικούς κύκλους, ότι τον Χαλκίδη τον δολοφόνησε η ελληνική δικαιοσύνη για δεύτερη φορά διότι στην υπόθεση της δολοφονίας του Χαλκίδη κάθισε στο σκαμνί μόνο ο Τετραδάκος, ο Τσιραπίδης, ο Δίπλας και ο Ζαχαρής ενώ έπρεπε να καθίσει ο Καραμπέρης, ο Κουρκουλάκος , ο Καραμήτσος, ο Σταματελόπουλος , ο Σταματόπουλος. Ολοι αυτοί που παρευρέθηκαν εκείνη την ημέρα στην εκτέλεση του Χαλκίδη, στο χτύπημα της γιάφκας στην οδό Φιλελλήνων. Δυστυχώς βρέθηκαν δικαστικοί πρόεδροι εφετών οι οποίοι απάλλαξαν διά βουλεύματος όλους αυτούς . Αλλά για τον εκτελεστή που τον αποτέλειωσε και τον κατονόμαζα σε όλα τα δικαστήρια κανένας δικαστής δεν δέχτηκε τη δική μου τη μαρτυρία σαν πραγματική και απάλλαξαν και τον Λεπενιώτη και όλους τους αξιωματικούς, τους προϊσταμένους των απλών δολοφόνων, που καταδικάστηκαν τελικά σε πολύ μικρές ποινές και μετά από την έφεση μείνανε δυόμισι με τρία χρόνια στη φυλακή και βρίσκονται σήμερα ελεύθεροι και αυτοί στην κοινωνία" 

ΠΗΓΗ:  http://www.hri.org/MPA/gr/other/21_04/xalkidis_text.html

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

02.09.2016

Όλα δείχνουν ότι με το φάσμα του Τσαουσέσκου να υπερίπταται της χώρας μας και τα φαντάσματα των «επιφανών» μνηστήρων της ηγεμονίας  της Ευρώπης (δηλ. Ναπολέων, Μέτερνιχ, Χίτλερ) μπαίνουμε σε μια νέα αποφασιστική φάση τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής ιστορίας που έχει τη μορφή φαρσοκωμωδίας.

Για τον λόγο αυτόν, θέλοντας να προσφέρω στους συμπατριώτες μου μια νότα αισιοδοξίας που παράλληλα να περιέχει και τη διάσταση της αυτογνωσίας και αυτοκριτικής που οφείλουμε να έχουμε πάντα ως λαός, θα ήθελα να θυμίσω τα παρακάτω δύο ποιήματα - τραγούδια μου που μου ενέπνευσε η νύχτα της δικτατορίας του 1967 και που δυστυχώς από εντελώς άλλη σκοπιά παραμένουν σήμερα επίκαιρα:

Καιρός να δεις

Σου είπαν ψέματα πολλά

ψέματα σήμερα σου λένε ξανά

κι αύριο ψέματα ξανά θα σου πουν.

Ψέματα σου λένε οι εχθροί σου

μα κι οι φίλοι σου με ψεύτικες αλήθειες σε κοιμίζουν.

Ψεύτικη δόξα σου τάζουν οι ψεύτες

μα κι οι φίλοι σου σού κρύβουν την αλήθεια.

Πού πας με ψεύτικα όνειρα;

Πού πας με ψεύτικα όνειρα;

Καιρός να σταματήσεις

καιρός να τραγουδήσεις

καιρός να κλάψεις και να πονέσεις

καιρός να δεις.

Είσαι Έλληνας

Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά.

Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις.

Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.

Η εκπόρθηση να φτάσει ως τις ρίζες των βουνών.

Είσαι Έλληνας. Είσαι Έλληνας.

Πίνεις την προδοσία με το γάλα.

Πίνεις την προδοσία με το κρασί.

Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.

Πρέπει να δεις, πρέπει να γίνεις.

Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά.

ΠΗΓΗ:

http://www.mikistheodorakis.gr/el/writings/statements/?nid=5219

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΑΟΖ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΑΙΓΥΠΤΟΥ

ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ

Διάβασα αυτές τις γραμμές του φίλου μου Κρεσέντσιο Σαντζίλιο και σκέφτηκα ότι ή ήρθε η ώρα να ασχοληθώ για εκατοστή (και δεν υπερβάλω) φορά στο θέμα της οριοθέτησης της ταλαιπωρημένης ελληνικής ΑΟΖ: 

«Για την Ελλάδα ασφαλώς η σύνδεση ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι εκ των ουκ άνευ! Να προχωρήσει  λοιπόν! Να μη κοιτάξει κανένα στα μάτια, και να την κάνει!  Ακριβώς όπως έκανε ο Τάσος Παπαδόπουλος και η Κύπρος έγινε οικονομικο-πολιτικός παίχτης στην Μεσόγειο (άσχετα κι αν οι μετέπειτα Πρόεδροι πρόδωσαν και προδίδουν). Δεν μπορείς, κύριε, να κυβερνήσεις τη χώρα σου και να πραγματοποιήσεις τα ζωτικά της συμφέροντα (λέμε τώρα, γιατί δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο) και για το δίκιο σου να συγκρουστείς ακόμη και με τους άλλους, αν τρέμεις από φόβο μη σου κάνουν αυτοί νταντά και καταλήγεις πάντα σε άσκοπα μπλαμπλά και σε «φιγούρες» ουσιαστικής κενότητας! Με μια συμπεριφορά σαν κι αυτή εσύ ο ίδιος ξεπέφτεις στα μάτια εκείνων που κάθονται αντίκρυ σου και απ’ την αρχή είσαι κιόλας απαξιωμένος διότι δείχνεις να μην έχεις προσωπικότητα που επιβάλλεται. Έτσι, τελικά, όταν η Αθήνα μας παραμυθιάζει για καθορισμό της ΑΟΖ και μας λέει πως γι’ αυτό συνέχεια συζητάει με τους τρεις άλλους, αλλά μετά δεν γίνεται ακριβώς τίποτα – αυτό πώς λέγεται;! Και πώς λέγεται το να έχεις με το μέρος σου το Δίκαιο της Θάλασσας που ισχύει για όλον τον πλανήτη(!) και να μη κάνεις τίποτα για να το εφαρμόσεις;! Θα μας κάνει πόλεμο ο Ερντογάν; Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, γιατί αλλιώς θα πάρει φωτιά ολόκληρη η Μέση Ανατολή. Δεν το θέλει ο Ομπάμα και μας απειλεί γιατί δεν θέλει να δυσαρεστήσει τον Ερντογάν και θέλει να μας πουλήσει το πανάκριβο φυσικό αέριο του από σχιστόλιθο ή να μας κρατάει όμηρούς του; Εδώ σε θέλω! Οργάνωσε μια  καμπάνια ενημέρωσης του λαού, πρόταξε την ελληνική ΑΟΖ ως βασικό και αναγκαίο μέσο επιβίωσης της Ελλάδας (γιατί όντως είναι!), κάνε ψηφοφορία στην Βουλή και έχε την υποστήριξή  της: με τον λαό και την Βουλή μαζί σου έχεις όλη τη δύναμη για να συγκρουστείς για τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας σου! Έλεος πια! Η Ελλάδα τίποτα άλλο δεν κάνει παρά τα συμφέροντα των ΗΠΑ εις βάρος των δικών της συμφερόντων.» 

Η Ελλάδα διαθέτει θαλάσσια σύνορα με έξη  κράτη: την Τουρκία, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Λιβύη, την Ιταλία και την Αλβανία και έτσι χρειάζεται να κάνει οριοθέτηση της ΑΟΖ της και με τα έξη αυτά κράτη. Όμως την περίοδο αυτή, όταν παίζονται  τόσα γεωπολιτικά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να αναλάβουμε μια θαρραλέα πρωτοβουλία να απαλλαγούμε από το φοβικό σύνδρομο, που μας διακατέχει  και να οριοθετήσουμε την ΑΟΖ μας με αυτές της Αιγύπτου και της Κύπρου, γιατί υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα υδρογονονθράκων στο θαλάσσια σύνορα ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Κύπρο και την Ελλάδα. Βέβαια, η Κύπρος και η Αίγυπτος δεν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και ασχολούνται σοβαρά με τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ τους. Εμείς απλώς παρακολουθούμε τις εξελίξεις και μας αρέσει να διοργανώνουμε τριεθνείς διασκέψεις με αυτά τα κράτη και να  βγάζουμε φωτογραφίες και πομπώδη συμπεράσματα αυτών των «σημαντικών» διασκέψεων. 

Τα τρία κράτη έχουν, μέχρι σήμερα, συναντηθεί τρεις φορές. Η πρώτη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο τον Νοέμβριο του 2014 με την υπογραφή της Διακήρυξης του Καϊρου . Ακολούθησε η δεύτερη στην Λευκωσία τον Απρίλιο του 2015 με τη Διακήρυξη της Λευκωσίας. Στην τρίτη συνάντηση, τα τρία κράτη υπέγραψαν την Διακήρυξη των Αθηνών και επανέλαβαν  ακριβώς τα ίδια , που είχαν κάνει και τις δύο προηγούμενες φορές. Επρόκειτο για μια καταθλιπτική εικόνα, για μια «Ισπανική υποχώρηση», αφού η Ελλάδα συνεχίζει να πάσχει από το φοβικό σύνδρομο και δεν τολμά να οριοθετήσει τις ΑΟΖ της. 

Συνεχίζουν πάντως να μας κοροϊδεύουν,  όταν αναφέρονται στις συναντήσεις των εμπειρογνωμόνων τους , που πρέπει να αποφασίσουν για τις γεωγραφικές συντεταγμένες των ΑΟΖ τους. Είναι κοινό μυστικό ότι αυτές οι γεωγραφικές συντεταγμένες έχουν ήδη καθοριστεί. Επομένως, όλα είναι έτοιμα για την οριοθέτηση και το μόνο που απομένει είναι η πολιτική βούληση να οριοθετήσουν την ΑΟΖ τους,  χωρίς να κοιτάζουν κρυφά προς την πλευρά της Τουρκίας. 


Οριοθέτηση με Αίγυπτο 

Άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης της Ελλάδας πρέπει να είναι όχι πόσα τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας πρέπει να έχει η πατρίδα μας,  αλλά πόσες χιλιάδες τετραγωνικά μίλια θα καταλαμβάνει η ΑΟΖ της σε σχέση με την Αίγυπτο, γιατί η εμβέλεια των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας είναι μεγαλύτερης σημασίας από τον αριθμό των καναλιών που, μέχρι στιγμής, φαίνεται να θαλασσοπνίγονται. Η οριοθέτηση με την Αίγυπτο ξεκίνησε στραβά από την αρχή,  όταν η ελληνική κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή αποφάσισε να αρχίσει συζητήσεις με την κυβέρνηση της Αιγύπτου, που είχε μια απόλυτα φιλοτουρκική πολιτική, το 2009. Η Ελλάδα έκανε ένα τραγικό λάθος, διότι άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να εξασφαλίσει  κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και στην Στρογγύλη. Η Ελλάδα δέχθηκε  ένα χαστούκι από τους Αιγυπτίους, όταν αυτοί ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία τη στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία! Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου και της Στρογγύλης. Ο νοών νοήτω. Έτσι, η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα διεξήγαγε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Ιουνίου 2009 με τη τουρκική πλευρά! Η τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρα Μπακογιάννη, αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, προσήλθε στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα κάθονταν στο ίδιο τραπέζι. Φαίνεται με την αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο  έχει ανοίξει ένας νέος δρόμος , που κάνει την Ελλάδα αισιόδοξη για μια οριοθέτηση που θα είναι χρήσιμη και για τα δύο κράτη. Ένας άλλος λόγος που πρέπει να βιαστούμε είναι ότι ο Ερντογάν έχει αρχίσει, με τις ευλογίες των Αμερικανών, να ερωτοτροπεί με τον Σίσι. 


Οριοθέτηση με Κύπρο 

Από την εποχή της ανακήρυξης της κυπριακής ΑΟΖ από τον Τάσσο Παπαδόπουλο, όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις ζήτησαν από τις ελληνικές κυβερνήσεις  να γίνει η οριοθέτηση των ΑΟΖ των δύο κρατών. Για 12 χρόνια τώρα η Ελλάδα δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για να συμβεί κάτι τέτοιο, δέσμια  του φοβικού συνδρόμου, που μας διακατέχει για πολλές δεκαετίες. Είναι γνωστή η αδικαιολόγητη αντίδραση της Ντόρας Μπακογιάννη, όταν έμαθε ότι ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος θα ανακήρυσσε ΑΟΖ και θυμωμένη του είπε ότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πόλεμο την Ελλάδα με την Τουρκία. Όπως έχω γράψει πολλές φορές, η Κύπρος διαθέτοντας 4 τανκς και 2 ελικόπτερα δεν φοβήθηκε και δεν συνέβη απολύτως τίποτε. 

Για πρώτη φορά η Ελλάδα ασχολήθηκε με την κυπριακή ΑΟΖ το 2003, όταν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ζήτησε από την Κύπρο να μη κάνει την σωστή οριοθέτηση με την Αίγυπτο, γιατί θα φανούν τα δικαιώματα του συμπλέγματος του Καστελόριζου. Συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και ο Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου ζήτησαν από την Κύπρο να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο 8 ν.μ. πριν την σωστή οριοθέτηση , ώστε να μη δώσουν πλήρη επήρεια στο Καστελόριζο και δημιουργηθεί πρόβλημα με την Τουρκία! 

Συγκεκριμένα η ελληνική κυβέρνηση διεμήνυσε στον τότε Υπουργό της Κύπρου Νίκο Ρολάνδη  τα ακόλουθα: 

“Εάν δεχθούμε την ελλαδική θέση ότι το Καστελόριζο έχει πλήρη επήρεια στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας τότε η μέση γραμμή θα είναι εδώ. Εάν δεχθούμε την τουρκική θέση ότι το Καστελόριζο δεν έχει επήρεια, τότε η γραμμή είναι αλλού. Για αποφυγή των προβλημάτων αυτών προτρέπουμε την κυπριακή πλευρά όπως διορθωθούν οι συντεταγμένες και τα σύνορα δυτικά να σταματήσουν μέχρι 8 ν.μ. πιο μέσα από εκεί που έχουν συμφωνηθεί , ούτως ώστε να αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε επιπλοκές με γείτονες χώρες.» 

Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει το πρόβλημα αυτής της οριοθέτησης. Στο οικόπεδο 4 της κυπριακής ΑΟΖ υπάρχει στα αριστερά του ένα τρίγωνο που θα έπρεπε να είναι μέρος του οικοπέδου 4, αλλά η οριοθέτησε αγνόησε αυτό το τρίγωνο,  γιατί θα έδειχνε, ξεκάθαρα, ότι τα 14 χιλιόμετρα που δεν μετρήθηκαν έδιναν δικαιώματα ΑΟΖ στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου και έτσι η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο και δεν έχει η Τουρκία με την Αίγυπτο.  Αυτό τον χάρτη ο υπεύθυνος της κυπριακής ΑΟΖ, Σόλων Κασίνης, το χαρακτήρισε «χάρτη της ντροπής». Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να οριοθετήσει την δική της ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου είναι μία πράξη μεγάλης απερισκεψίας. 

Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι το κλειδί για την οριοθέτηση ανάμεσα στην Κύπρο και την Ελλάδα είναι η νήσος Στρογγύλη.  Με βάση την αρχή της ίσης απόστασης (μέσης γραμμής) προκύπτουν θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Κύπρου μήκους 27 ν.μ. Χωρίς την επίδραση της Στρογγύλης, δεν έχουμε κοινά σύνορα ΑΟΖ με την Κύπρο , με πολύ αρνητικές συνέπειες από γεωστρατηγικής άποψης για την Ελλάδα και την Κύπρο. 

Η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια, παριστάνει την  Κίνα και παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της κυπριακής ΑΟΖ,  που απορρέουν από το UNCLOS III. Η Κύπρος και η Ελλάδα αντέδρασαν σωστά, με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν. Υπήρξε μια χλιαρή παρέμβαση της ΕΕ και μια άλλη χλιαρή προτροπή του Γ.Γ. του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι  Μουν  ζητώντας να ξαναρχίσουν οι ενδοκοινοτικές διαπραγματεύσεις. Η ΕΕ θα μπορούσε να είναι πολύ αυστηρή με την Τουρκία. Δεν δέχτηκε να λάβει αυστηρά μέτρα κατά ενός κράτους που παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους-μέλους της ΕΕ. ενώ έλαβε αυστηρά μέτρα κατά της Ρωσίας για παραβιάσεις στην Ουκρανία, που δεν είναι κράτος-μέλος της. 

Μετά την πρώτη παραβίαση της Κυπριακής ΑΟΖ, ο πρέσβης Ανδρέας Ιακωβίδης, σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα Φιλελεύθερος της Κύπρου, δήλωσε ότι: 

«O φυσικός πλούτος μια χώρας ανήκει στη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυβέρνηση της χώρας και αυτό συμβαίνει παντού στον κόσμο. Δεν εγείρεται θέμα να ανήκει σε «κοινότητες» μόνο  στην Κύπρο. Η ΑΟΖ ανήκει σε κράτη, με Κυβέρνηση που τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης ως η Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν είμαι ενήμερος για κανένα προηγούμενο άλλου κράτους όπου οι θαλάσσιες ζώνες δικαιοδοσίας (τα χωρικά ύδατα, ή συνορεύουσα ζώνη, ή ΑΟΖ, ή ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα) ανήκουν σε εθνότητες ή κοινότητες ή μειονότητες. Παράδειγμα οι γειτονικές μας χώρες όπως η Αίγυπτος, ο Λίβανος, το Ισραήλ, ή μακρινές χώρες όπως η Ινδία, όλες έχουν μειονότητες και όμως δεν εγείρεται θέμα να μην ανήκουν οι ζώνες θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο κράτος και την Κυβέρνησή του.» 

Από την άλλη πλευρά και ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος κ. Μπάϊντεν που θεωρείται  μεγάλος φιλέλληνας, σίγησε. Πολύ σωστά γράφτηκε ότι: 

“Αυτή η σιωπή από πλευράς ΗΠΑ δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι «έχουν ανάγκη» την Τουρκία, παρά τα προβλήματα που τους δημιουργεί στην περιοχή, αλλά και επειδή γνωρίζουν ότι οι Έλληνες σε Ελλάδα, Κύπρο και Ομογένεια αρκούνται σε δημόσιους χαριεντισμούς, αλληλολιβανίσματα και ευχολόγια. Αυτό είναι το μόνιμο πρόβλημα του Ελληνισμού. Δεν υπάρχει ενιαία, σταθερή, διεκδικητική και συνολική στρατηγική.” 

Όπως έχω γράψει πολλές φορές η ΑΟΖ ήταν και είναι ο εφιάλτης της Τουρκίας,  γιατί από γεωστρατηγικής άποψης η θάλασσα και όχι η ηπειρωτική επικράτεια  είναι αυτή που εξασφαλίζει τη μεγάλη επιρροή. Έχει απόλυτο δίκιο ο Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών, όταν εξηγεί: 

«Θεμελιακής σημασίας για την κατανόηση της γεωπολιτικής σκέψης του Νταβούτογλου και κατ’ επέκταση της σημερινής Τουρκικής διπλωματίας είναι η έμφαση την οποία αποδίδει στη θεωρία της ναυτικής ισχύος, σύμφωνα με την οποία η θαλάσσια δύναμη εξασφαλίζει το μέγιστο βαθμό ελέγχου με τον ελάχιστο βαθμό επιβολής. Η ουσία αυτής της γεωστρατηγικής προσέγγισης βρίσκεται στην αντίληψη ότι ο έλεγχος επί των ηπειρωτικών περιοχών απαιτεί πλήρη επιβολή στους τοπικούς πληθυσμούς. Ενώ, αντιθέτως, η κυριαρχία στους θαλασσίους χώρους απαιτεί όχι πλήρη έλεγχο και συνεχή στρατιωτική παρουσία, όπως στις ηπειρωτικές περιοχές, αλλά αποτελεσματικό έλεγχο επί των θαλασσίων χώρων και οδών.” 

Τέλος, ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, σ’ ένα άρθρο του σχετικά  με την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ εξηγεί: 

“Είναι σαφές πως η Άγκυρα είναι διατεθειμένη να χοντρύνει το παιχνίδι αξιοποιώντας τις εξελίξεις στην περιοχή, θεωρώντας πως αποτελεί ευκαιρία για να δημιουργήσει τετελεσμένα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιδίωξη της τουρκικής πλευράς είναι ο διαμοιρασμός του φυσικού αερίου είτε με λύση του Κυπριακού είτε χωρίς. Τούτο θα επιτευχθεί, αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, επιστρατεύοντας ένα πιεστικό δίλημμα, το οποίο θα θέσουν οι Τούρκοι προσεχώς προς τη Λευκωσία: Είτε θα τα χάσετε όλα είτε θα πάρετε τα μισά (έμφαση δική μου).” 

Στην οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου αντιδρά η Τουρκία που ισχυρίζεται ότι έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Και τέλος στην προσπάθεια να συμπληρωθεί η ολοκλήρωση της οριοθέτησης της ΑΟΖ της Κύπρου και Αιγύπτου αντιδρά και πάλι η Τουρκία αρνούμενη να δώσει πλήρη δικαιώματα στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Η Λεκάνη του Ηροδότου, που βρίσκεται στο κρίσιμο τρίγωνο ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, αποτελεί το κλειδί στα θέματα ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, γιατί εκεί βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Οι Αμερικανοί βέβαια γνωρίζουν πολύ καλά την περιοχή, γιατί την έχουν ήδη εξερευνήσει. Αυτός είναι  ο λόγος που δεν επιθυμούν την τριεθνή οριοθέτηση, γιατί είναι η περιοχή που εποφθαλμιούν οι Τούρκοι, οι οποίοι συνεχίζουν, προκλητικά, να υποστηρίζουν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, αποκόπτοντας έτσι την Ελλάδα από την Κύπρο. 

Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις και παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Όπως είχε προειδοποιήσει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, που ήταν ο νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ: 

«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες: στην ισχύ έναντι της χώρας μας, στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου. Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.» 

Σήμερα, αυτόν τον πυροσβεστικό χαρακτήρα προσπαθεί να συνεχίσει ο σημερινός ΥΠΕΞ της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς, που είχε πρόσφατα μια συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Κρήτη. Όπως ανέφεραν οι ίδιοι τους δόθηκε μια εποικοδομητική ευκαιρία να συζητήσουν τόσο για την εμβάθυνση των διμερών σχέσεων των δύο χωρών και την ενίσχυση του διαλόγου όσο και για τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την περιοχή μας. Εκείνο που ο κ. Κοτζιάς ξέχασε να αναφέρει  ήταν ότι δεν συζήτησε καθόλου το θέμα της ΑΟΖ με τον κ. Τσαβούσογλου, γιατί αυτή είναι η επιθυμία της Τουρκίας, για χρόνια τώρα. Δυστυχώς, στην συνέντευξη που ακολούθησε δεν βρέθηκε ούτε ένας Έλληνας δημοσιογράφος να κάνει μια ερώτηση για το θέμα της ΑΟΖ. 

Τέλος, θα προσθέσω εδώ τις σκέψεις του Δημήτρη Σκουτέρη σχετικά με την πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα για μια σύνοδο του Νότου της ΕΕ. Είναι μια σημαντική πρωτοβουλία και  πιστεύω να την ακολουθήσει η σημερινή κυβέρνηση: 

Η Γαλάζια Ανάπτυξη αποτελεί σήμερα μια πολύ μεγάλη υπόσχεση και ελπίδα για τις χώρες του Νότου, αλλά και για την ήπειρό μας. Απαιτείται, όμως, η διαμόρφωση μιας συνεκτικής  πολιτικής  απέναντι σε όλες τις προκλήσεις καθώς και η χρήση δοκιμασμένων αλλά και νέων εργαλείων. Στη Σύνοδο της Αθήνας, θα μπορούσαν οι Ηγέτες των κρατών του Νότου να πετύχουν ένα μίνιμουμ συμφωνίας  αναφορικά με: 

-τη Μεσογειακή ΑΟΖ 

-τη στρατηγική για την ασφάλεια της θάλασσας της Μεσογείου 

-Το Θαλάσσιο Χωροταξικό σχεδιασμό, δεδομένου ότι είναι κομβικής σημασίας για την προώθηση και την οικοδόμηση της Γαλάζιας Ανάπτυξης. Βέβαια, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, η αναγκαιότητα της οριοθέτησης της ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο αποτελεί ύψιστο εθνικό στόχο, που θα πρέπει να τεθεί στην κορυφή των προτεραιοτήτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

ΠΗΓΗ: http://mignatiou.com/2016/09/irthe-i-megali-ora-ton-oriothetiseon-ton-aoz-tis-elladas-tis-kiprou-ke-tis-egiptou/